Bar Dingo, Paryż 1925
” pochwała twarzy była otwartą hańbą…”
w pamiętniku Hemingwaya, ruchoma uczta, opisuje on Pierwszy raz, gdy spotkał F. Scotta Fitzgeralda w barze Dingo przy rue Delambre, gdzie, jak opisuje to Hemingway, ” … wydarzyła się bardzo dziwna rzecz.”
gdy Hemingway siedział i pił z „zupełnie bezwartościowymi postaciami”, Fitzgerald przyszedł z wysokim młodym mężczyzną, który okazał się być słynnym miotaczem baseballowym, Duncem Chaplinem. Hemingway był wielbicielem baseballu, ale nigdy nie słyszał o Chaplinie, ale rozpoznał Fitzgeralda i skorzystał z okazji, aby się przedstawić, co brzmiało mniej więcej tak:
” Panie Fitzgerald, proszę mi wybaczyć, ale Nazywam się Ernest Hemingway, jestem pisarzem.”
” mów mi Scott, albo Francis. Mogę Ci mówić Ernest?”
” tak. Będę ci mówił Scott.”
” Cóż, Ernest, to mój przyjaciel Dunc Chaplin, który gra w baseball i poszedł do Princeton jak ja.”
„proszę o spotkanie…”
” Dunc, mów mi Dunc.”
„”
Scott zamówił butelkę szampana.
” aby uczcić moich dwóch nowych przyjaciół, z których jeden gra lepiej niż ja i nigdy nie grałem, i jeden, który pisze lepiej ode mnie, a to wymaga trochę pracy.”
Fitzgerald następnie wyjaśnił, w jaki sposób natknął się na pracę Hemingwaya w gazetach i kilku małych czasopismach, i jak naprawdę uważał Ernesta za nowy głos XX wieku i powiedział To swojemu redaktorowi w Scribner ’ s, Maxowi Perkinsowi, i że praca Hemingwaya przetrwa jego własne bazgroły.
w dyskursie Fitzgeralda Hemingway zaobserwował słynnego powieściopisarza, opisując, że był on mężczyzną, który wyglądał jak chłopiec z ” … twarzą między przystojnym i ładnym, z jasnymi falistymi włosami, wysokim czołem, podekscytowanymi i przyjaznymi oczami i delikatnymi, długimi wargami irlandzkimi ustami, które dla dziewczyny byłyby ustami piękna.”
Hemingway nie lubił sposobu, w jaki Fitzgerald wielokrotnie chwalił swoją pracę, ponieważ w tamtych czasach istniał system, który mówił: „…pochwała w twarz była otwartą hańbą.”
i chociaż może to zabrzmieć dla nas dziwnie na początku XXI wieku, w tych latach po pierwszej wojnie światowej było zbyt zrozumiałe: nikt nie chciał być wybierany do chwały ponad kogokolwiek innego. Jeśli w pełni czasu twoje talenty rosły i byłeś postrzegany jako lepszy od reszty, niech tak będzie. Ale nie chwała aż do takich czasów. W pewnym sensie była to zasada okopów, wojny, koleżeństwa, a Hemingway zdał sobie sprawę, że Fitzgerald nie widział wojny, więc nie mógł wiedzieć. Był dzieckiem w porównaniu do wielu, w porównaniu do siebie, mimo że był o trzy lata starszy od Hemingwaya. Choć Hemingway nigdy tego nie powiedział, uważał Scotta Fitzgeralda za jednego z największych pisarzy na świecie.
Ernest przypomniał również, że Fitzgerald był lekko zbudowany, ale nie w dobrej kondycji fizycznej, z opuchniętą twarzą, chociaż jego drogie ubrania braci Brooks pasowały do niego dobrze, a biała koszula z kołnierzem i krawat na szyi strażników wyglądały bardzo elegancko. W rzeczywistości Fitzgerald stworzył styl, który przetrwałby do lat 60.
ale co z tym krawatem?
” czy masz prawo nosić ten krawat, Scott? Tam jest Anglik, stary żołnierz, który może być obrażony, jeśli był trzeźwy.”
Fitzgerald zdjął krawat i rzucił go na ulicę, a potem wyjaśnił, że nie chce nikogo urazić-trzeźwego lub pijanego – przez krawat, a w każdym razie kupił to coś za pół dolara na pchlim targu w Rzymie w 1919 roku.
” tylko Bóg wie, co się stało z właścicielem?”
cała trójka wypiła przez chwilę szampana i nikt się nie odezwał, co pasowało Chaplinowi, ponieważ nie miał wiele do powiedzenia, nawet o baseballu, który uznał za irytujący nie do wiary, ale był przygotowany na to, ponieważ pieniądze były tak dobre.
” uprawiałeś seks z żoną przed ślubem, Ernest?”zapytał Scott.
” Nie wiem.”
” Jak to nie wiesz? Oczywiście, że wiesz.”
Fitzgerald upił się, strasznie upił, a na zaledwie trzech kieliszkach szampana. Hemingway zdał sobie sprawę, że Scott nie może wypić drinka, ten napój sprawił, że zachorował i zmienił go w małego, dobrze ubranego potwora.
” nie pamiętam, naprawdę. I czy to ważne?”
” oczywiście, że to ważne.”
„
” szczerze mówiąc, nie pamiętam, czy kochaliśmy się z Zeldą przed ślubem. Chciałem, ale nie pamiętam. A Ty, Dunc?”
zanim Dunc mógł odpowiedzieć Scott Fitzgerald spadł ze stołka barowego.
” Chodź, Dunc, lepiej zabierzmy go do domu.”
„”
” Wygląda, jakby umierał?
„
” pijak, który nie może pić. Widziałem, jak jego twarz się zmienia, skóra się napina, więc prawie widać było, jak jego czaszka się przebija. Weźmy go do taksówki.”
co zrobili, a trzy dni później, kiedy Hemingway spotkał Fitzgeralda ponownie w restauracji Negre de Toulouse, przypomniał mu o tym, co wydarzyło się w Dingo.
” nie bądź głupi, Ernest, nic się nie stało. Byłem zmęczony i poszedłem do domu. Mam dość tych przeklętych Anglików, z którymi też byłeś. Przeklęte snoby.”
” ale ja nie byłem z żadnym Anglikiem, oni byli na innym stole. Byłeś z Duncem Chaplinem. Pamiętasz?”
„”
” Dunc Chaplin, baseballista?”
” Co napijemy się przed zamówieniem?”
notka: Chociaż w oparciu o fakt wykorzystałem pewne elementy licencji twórczej, zwłaszcza z dialogiem, i oczywiście muszę uznać pośmiertny pamiętnik Hemingwaya, ruchomą ucztę i Ernesta Hemingwaya Carlosa Bakera-historię życia…
